จุดเริ่มต้นแห่งการค้นพบ
ในปี ค.ศ. 1824 นักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศส โจเซฟ ฟูเรียร์ เป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่าชั้นบรรยากาศของโลกทำหน้าที่คล้ายเรือนกระจก โดยยอมให้แสงอาทิตย์ผ่านเข้ามาแต่กักเก็บความร้อนไว้ไม่ให้สะท้อนกลับสู่อวกาศทั้งหมด การค้นพบนี้เป็นจุดเริ่มต้นของความเข้าใจเกี่ยวกับกลไกที่ทำให้โลกมีอุณหภูมิเหมาะสมต่อการดำรงชีวิต
การพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์
จอห์น ทินดอลล์ นักฟิสิกส์ชาวไอริช ได้ทำการทดลองในปี ค.ศ. 1859 พิสูจน์ว่าก๊าซบางชนิด โดยเฉพาะคาร์บอนไดออกไซด์และไอน้ำ สามารถดูดซับรังสีความร้อนได้ การค้นพบนี้นำไปสู่ความเข้าใจว่าการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศจะส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของโลก
วิกฤตการณ์ในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม
การปฏิวัติอุตสาหกรรมในช่วงศตวรรษที่ 19 นำมาซึ่งการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลจำนวนมหาศาล ส่งผลให้ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว นักวิทยาศาสตร์ชาวสวีเดน สแวนเต อาร์เรเนียส เป็นคนแรกที่เตือนในปี ค.ศ. 1896 ว่าการเพิ่มขึ้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการเผาไหม้ถ่านหินอาจทำให้โลกร้อนขึ้น
สถานการณ์ปัจจุบันและความท้าทาย
ปัจจุบัน โลกกำลังเผชิญกับวิกฤตการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่รุนแรง อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มขึ้นกว่า 1 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับยุคก่อนปฏิวัติอุตสาหกรรม ส่งผลให้เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติบ่อยครั้งขึ้น ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น และระบบนิเวศเปลี่ยนแปลง การแก้ไขปัญหานี้ต้องอาศัยความร่วมมือระดับโลกในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น Shutdown123